Yazar olarak kendimi takdimimdir

Yazınız çok kişisel bulunarak reddedildiğinde, sanki otobüs durağında beklerken yanınızdakiyle konuşmaya çalışmışsınız da, o sizi dinlemeyerek yanınızdan uzaklaşmış gibi hissediyorsunuz. Sanki bir yabancıya sırrınızı verecek kadar kendinizi bilmez biriymişsiniz de, karşı taraf bu hatayı yapmanızı engelleyerek, size aslında büyük bir iyilik yapmış gibi. Kendimi gazetenizde ifşa etmeme izin vermediğiniz için minnettarım, sevgili gazete editörü.

Kelimelerin ruhsuzca sıraya dizilmesine komutanlık etmeye hiçbir hevesi olmayan ben, elbetteki kişisel yazıyorum. Aslına bakılırsa, yıllardır yazılarıma kişisellik kazandırmak için uğraşıyorum. Kendimi kalemimle deşiyorum. Kalemimi içimde olup bitenleri daha iyi görmek için bir el feneri gibi kullanıyorum. Kendimce yazı içinde alınabilecek en büyük riski alıyorum kendimi açık ederek.
Bundan sonra “Yazınız ne kadar kişisel!” cümlesine şöyle karşılık vermeliyim aslında “Teşekkür ederim, benim amacım tam da buydu!” 
Bundan sonra oradan buradan reddedilmiş yazılarımı buraya koyacağım.